Speaker: Dr. Mohammad Reza Nikfar
در این نشست نیکفر با نگاه به تجربه‌های پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، به بررسی وضعیت کنونی می پردازد و با اشاره به راه حل های معمول ۱) اصلاح‌طلبی و حل شدن در سیستم ۲) تقابل مکانیکی با سیستم به اسم «براندازی»، در چستجوی راه سومی بر می آید که با توجه به وضع کنونی مردم و کشور نهایتا به آزادی و عدالت راه برد.
با نگاهی به ترکیب Problem-solving strategy با Critical Thinking او توضیح میدهد که چگونه می‌توان چاره‌جو بود، یعنی از خط مشی حل مسئله پیروی کرد، همزمان موضعی ضد سیستمی داشت.
درشرایطی که فضای سیاسی جهان آلوده به اقتدارگرایی و گرایش به فاشیسم است گفتگو در باره این راه سوم در بافتار مسائل ایران و جهان اهمیتی دوچندان دارد.
In this session, Nikfar examines Iran’s current situation through the lens of experiences before and after the 1979 revolution. He critiques the two dominant approaches to political change: (1) reformism and assimilation into the system, and (2) mechanical opposition in the name of “regime change.” Instead, he explores the possibility of a third path—one that, given the realities faced by the Iranian people and the country, could ultimately lead to freedom and justice.
Drawing on a combination of problem-solving strategies and critical thinking, he explains how it is possible to be solution-oriented—following a problem-solving approach—while also maintaining an anti-system stance. At a time when global politics is increasingly marked by authoritarianism and a drift toward fascism, discussing this third way within the context of both Iran and the world takes on heightened importance.
